Paaseieren zoeken op de moeilijkste plekken: 

een feestelijke en smakelijke traditie

Door Henk Ketelaar

Op zondag 20 april jl, Eerste Paasdag rond 10.30 uur verzamelden kinderen en hun ouders en/of grootouders zich bij het paviljoen van het speel- en recreatiepark ‘De Leemput’ in Rijen. Voor een buitenactiviteit als deze was het fantastisch mooi weer; niet te warm en een stralend zonnetje in een strak blauwe lucht. Zelfs op het paviljoenterras was het goed toeven. 

Leden en vooral kinderen van ons IPA-district waren uitgenodigd om paaseieren te komen zoeken, een traditie die al meer dan veertig jaar in ons district stand houdt. Alleen de Coronaperiode heeft deze jaarlijkse activiteit kunnen doorbreken.
Paaseieren zoeken is overigens van oudsher een traditioneel feest, in de oudheid stonden eieren symbool voor nieuw leven bij de lentevieringen. In onze christelijke traditie verwijzen eieren naar de wederopstanding van Jezus Christus, dat Pasen tot een feest van een nieuw begin maakt. Veel later in de tijd kwam de Paashaas in beeld. 

Paashaas Cees weet dat hij kinderen blij maakt met een activiteit als deze. Daarom is hij ieder  jaar opnieuw ver tevoren bezig om er een waar feest van te maken. Eieren kopen, kleurplaten maken, chocolade paashaaspoppen inslaan, uitnodigingen naar de kinderen versturen en belangrijk afspraken maken met de medewerkers van het recreatiepark over het gebruik van de vele  speel en sport mogelijkheden. Het zijn dan drukke lentedagen voor hem. En op de dag zelf staat hij als Paashaas persoonlijk klaar om er een leuke spannende en gezellige familiebijeenkomst van te maken.

Als kersverse voorzitter heette Piet Janssen iedereen van harte welkom. Aan een bakje koffie, een koekje en/of chocolade paaseitje of andere versnapering ontbrak het niet.

In voorgaande jaren kwam de paashaas na het roepen van de kinderen al snel tevoorschijn.  Soms wilde het wel eens gebeuren dat hij uit zijn dutje moest worden geroepen, maar nu was het toch anders. Zelfs na herhaalde malen roepen bleef hij weg, even leek het of hij ‘zoek’ was. Maar dan ja hoor, daar stond hij; Paashaas Cees, zwaaiend voor het raam. Binnengekomen gaf hij de drukke voorgaande dagen de schuld. “Ik was in slaap gevallen en heb jullie niet horen roepen,” verontschuldigde hij zich. Maar al gauw liep hij rond om elk kind hartelijk te begroeten.

Even later stond de Paashaas trappelend klaar om samen met de kinderen eieren te gaan zoeken. Hij had er duidelijk heel veel zin in en stak dat niet onder stoelen of banken. Het duurde dan ook niet lang of hij vroeg de kinderen om buiten in het park naar de verstopte eieren te gaan zoeken. Gewapend met een mandje of plastic zak, renden ze enthousiast het fraai aangelegde park in op zoek naar de verborgen schatten.

De opwinding en het plezier bij het vinden van een ei was zowel voor de ouders als voor de andere aanwezigen leuk om te horen. De Paashaas was niet te lui om hier en daar hints te geven waar de eieren waren verstopt. Af en toe toverde hij een ei tevoorschijn vanachter de oren van een kind dat bij hem in de buurt stond. Het zoeken leverde allemaal waardevolle momenten op van geluk en verrassing!

De foto’s spreken boekdelen! De gevonden eieren werden na afloop door de Paashaas bij elkaar gelegd en eerlijk verdeeld onder de kinderen die aan deze activiteit hebben meegedaan.